Gelezen op het BLOG van Nathalie Lubbe Bakker.
Hoe aangenamer leven ten koste van anderen tegen je gaat werken. Het ultieme voorbeeld van hoe een aangename ervaring van iemand voor onaangename gevolgen voor een ander zorgt. Zelfs tot in NYC kan de Belgische politiek nog verbazen…Gisteren , op een normale rustige maandagavond sta ik dus achter de bar te werken. Plots horen we buiten een hels kabaal komt daar iemand keihard van de trappen gevallen binnen gestrompeld, gevolgd door een hele delegatie. Ik geloofde mijn ogen niet maar eerste minister van Defensie, P.De Crem komt daar echt s t i e p e l z a t binnen gestrompeld.
Nu weten we allemaal dat de Belgische trots niet bij mijnheer De Crem moeten leggen maar wat ik gisteren heb gezien heeft mij diep diep diep beschaamd gemaakt om mijzelf residente van Belgie te noemen. Blakend over Adamo, De Strangers en andere Vlaamse folklore liep hij te lallen tegen zijn Amerikaanse delegatie dat dit hetgene was waar Belgie al about was, Vlaamse folklore en bier… door het restaurant liep hij te lallen over de lichtjes van de Schelde ( maar dan zond hij de lichtjes van defensie…) Ook andere Vlaamse folkores werden getransformeerd door de minister himself in behoorlijk vulgaire liedjes waar hijzelf het hardste om liep te lachen.
Het ergste moest eigenlijk nog komen… Tijdens een gesprekje met zijn raadgever vroeg ik wat ze precies hebben gedaan in NY… wel zei die we hadden wat vergaderingen…Ik vroeg waar gingen die dan over…hij zei tja eigenlijk zijn deze geannuleerd want de rest van de UN zat in Geneve ( allee goe de Belgische minister met delegatie zit hier maar hun afspraken in Geneve…)dus vroeg ik weer ‘wisten jullie dat dan niet op voorhand… zegt hij ‘ jawel hoor maar weet je het is momenteel zo stil in Brussel, niks gebeurd er, dus konden we evengoed naar NY gaan, weet je ik was hier nog nooit geweest ????!!…
tja daar wordt je toch echt even stil van…Goed in ieder geval om te weten dat de financiele crisis tot bij de top van onze politiek doorsijpelt.
Op een bepaald ogenblik wilde Minister Van Defensie graag mijn taak achter de bar overnemen…Hij blaakte daarbij ‘maak je geen zorgen we betalen alles…’ Ik zei dat dat goed was maar dat of dat ik dan ook even zijn taak mocht overnemen. Samen werkt, I guess…
Bovenstaande publicatie op haar weblog had voor Nathalie nogal onaangename gevolgen zoals te lezen valt in een volgend bericht op haar weblog...
Ik heb nogal wat los gemaakt, te oordelen aan de vele reacties die het bezoek van de Belgische defensie aan NY heeft losgemaakt. Ook hebben veel journalisten contact met mij gezocht. Het laatste wat ik wilde, was olie op het vuur gooien en daarom heb ik die pers contacten zoveel mogelijk gemeden. Toch wil ik aan al die mensen die gereageerd hebben als afsluiting nog één keer op deze zaak terugkomen: de bedoeling van mijn blogje isNOOIT geweest om iemand schade te berokkenen of modder naar wie dan ook te gooien.
Mijn blog heeft geen enkele andere ambitie gehad dan mijn avonturen in New York aan vrienden en familie te vertellen. Ik heb geen polititieke of andere belangen om dit verhaal te verzinnen of zelfs op te blazen. Dat was ook niet nodig…
Bij het schrijven van mijn blog “Belgische defensie in New York” uitte ik oprecht mijn verontwaardiging en verbazing van wat er die avond gebeurd is. Ik gaf daarnaast slechts door wat een publiek persoon en zijn entourage van ambtenaren me te kennen gaven. Daarnaast heb ik enkel feitelijk vastgesteld dat er telefonisch verkeer is geweest tussen Defensie en de bar na mijn eerste post. Nog steeds blijft de inhoud van dat gesprek onduidelijk.
Minister De Crem moet voor zichzelf uitmaken of hij juridische klacht wil neerleggen. Uiteraard wil ik hierin volledige medewerking verlenen. Ik heb niets te verbergen.
Laat onverlet dat ik nieuwsgierig ben naar de precieze inhoud van het telefoongesprek tussen Defensie en mijn voormalige baas. Alsook het verband tussen mijn Nederlandse nationaliteit en de feiten begrijp ik niet zo goed. Maar misschien ligt dat aan mijn onwetendheid…
Graag wil ik nu gewoon verder met avonturieren door New York. En dit verhaal achter mij laten. Ik heb gezegd wat ik te zeggen had en wil hier verder niet meer iets aan toevoegen.
Discreet, indiscreet, tante Nonnekes en paterkes, achterbaksheid, vrijheid van meningsuiting, cafe bazinnen en politieke vuilmakerij… wat uw mening ook moge zijn met veel plezier heb ik geschreven wat ik heb gezien en gehoord.
Discretie dient inderdaad hoog in het vaandel te worden gedragen. Een mens hoort nou eenmaal te boeren en te hoeren, daar is zeker niks mis mee. Is zelfs een absolute noodzaak… Vandaar moest dit enkel een bezoekje zijn geweest van de Minister (na kantooruren…) dan had dit een doodgewoon ander leuk fait divers geweest, another funny story in NYC. ( Het is nu eenmaal zo dat een Belgische minister in NYC, in een Belgisch cafe toch wel wat bekijks met zich mee neemt)
Waar ik (en blijkbaar meerdere mensen) een probleem mee heb is het feit dat er zonder al te veel verantwoording reisjes kunnen worden geboekt , of deze al dan niet nodig zijn. En het lijkt me dan ook niet meer dan logisch dat deze feiten worden nagegaan.
Misschien hebben ze idd wel zeer vruchtbare meetings gehad, en is dit uiteindelijk een zeer nuttige reis geweest. Ik heb gewoon een ander verhaal meegekregen.
De barvrouw alias cafe bazin alias de meid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten